6 jaar geleden stapte ik het dierenasiel binnen met een donatie en werd er me gevraagd of ik geen vrijwilligerswerk wilde doen. Impulsief en nieuwsgierig antwoordde ik ja…. Zo kwam ik terecht in het kattenteam, eerst in de namiddagploeg om dan over te schakelen naar het voormiddagteam.
Het is me al een reis geweest, eentje met veel lachbuien maar ook met heel veel tranen. Ik heb ongelofelijke mensen leren kennen, veel bijgeleerd, wordt elke dag weer verliefd maar heb al ook veel miserie gezien.
Het is niet enkel katten knuffelen, het is een verantwoordelijkheid die je aangaat tegenover deze dieren en dit elke dag van de week want ja, weekend en feestdagen moet de boel ook blijven draaien…
Maar je krijgt er zo veel voor terug: de buitenkatten die je tegemoet lopen als je komt binnengereden, het eerste contact met die schuwe kat, de langzitter die zijn perfecte match vindt en vertrekt, het zien groeien van de kittens en ja, de occasionele pets als het hun niet aanstaat want het blijven ook karaktertjes….
Beste beslissing ooit toen ik ja antwoordde op de vraag of ik vrijwilligerswerk wilde doen…