Onze kattenverantwoordelijke Katrien aan het woord.
Toen ik in het asiel begon te werken, zeiden ze me dat ‘elke dag er opeens anders kan uitzien’, nu begrijp ik pas wat ze ermee bedoelden… Een ‘rustige’ dag kan ineens omslaan en voor je het weet ben je een paar katjes en ervaringen rijker. 😊
Zo kwam Sylvester samen met zijn broer Bruce en zus Oona aan in het asiel. Alle 3 bang en boos, vooral Sylvester. Hij was een fulltime blazer en grommer die je steeds met een grumpy gezichtje aan zat te staren. Met veel liefde, geduld, aandacht en natuurlijk wat snoep kwam er na een tijdje verandering. Zijn blaasjes werden minder fel en hij stond kleine krabbeltjes op zijn kopje toe. Deze krabbeltjes zijn nu hele knuffelsessies en zijn blaasconcerten zijn nu vertelsessies met het allerschattigste stemmetje geworden. 😍 Al snel daarna vond hij zijn nieuwe thuis. Zo een afscheid is altijd wat zwaarder omdat we met sommige katjes heel wat tijd doorbrengen en er hierdoor een hechte band mee hebben.
Broer Bruce was iets sneller bijgedraaid, maar net toen hij ter adoptie kwam ontdekten we een kleine kale vlek op zijn zij. Al snel werd duidelijk dat er meer aan de hand was dan een huidprobleem. Er werden testen gedaan en echo’s gemaakt. Hij had vergrootte nieren en slechte nierwaarden. Er werd gevreesd voor slecht nieuws…
Twee weken en een zware antibioticakuur later, kwam het verlossende nieuws dat het een stevige infectie was. Omdat Bruce een lange periode medicatie moest nemen en goed opgevolgd moest worden, heb ik hem zelf mee in opvang genomen, zodat hij zijn pootjes kan strekken en in een huiselijke omgeving op krachten kan komen. Ook Bruce kan binnenkort op zoek naar een thuis… Dit is dan weer zo een afscheid waarvan ik op voorhand weet dat het moeilijk zal zijn. Maar mooi dat hij genezen is en klaar is om zijn thuis te vinden. De wereld is groter dan een opvangkamer 😉.
Zus Oona had dan weer last van haar darmen, waardoor ze vaak moest overgeven. Medische testen gaven geen enkel uitsluitsel, alles zag er normaal uit. Daarom kreeg Oona aangepaste voeding, waardoor ze beter werd en ook zij een thuis vond. Deze lieve meid lag de eerste week al bij de adoptanten op de schoot🤗.
Als ik over zorgenkindjes en pechvogeltjes spreek mag Lucille zeker niet ontbreken. Dit kleine magere meisje werd op straat gevonden nadat ze werd aangereden. Een stuk van haar onderkaak was hierdoor in twee gebroken waardoor ze een corrigerende operatie nodig had. Niet simpel, zoiets is geen standaard wetenschap, ook voor onze dierenarts was het even zoeken naar de best mogelijke oplossing, maar ze deed geweldig werk. De week nadien stonden alle tandjes weer netjes op een rij en was alles al mooi aan het genezen. Binnen een paar weken moet Lucille hiervoor nog een tweede operatie ondergaan. Gelukkig zijn katjes sterk en herstellen ze vaak snel.
Dezelfde periode kwam er een melding van een ‘verwilderde’ kat, de foto deed inderdaad vermoeden dat deze kat al een hele tijd aan het rondzwerven was. Deze kater, die ik Ritchie noemde, was grijs in plaats van wit, had last van oormijt en een oorontsteking. De eerste dagen moesten we voorzichtig zijn (in verband met besmetting) waardoor we nog geen echt contract met hem konden maken. Tien dagen en een stevige behandeling later, bleek dit mannetje de grootste en liefste knuffelbeer ooit! 😍 De volgende stap was Ritchie zijn oorspronkelijke kleur terug te geven. Zijn haartjes waren zo vuil dat het allemaal harde stokjes waren geworden. Ik waste hem met een vochtig washandje, daarna begon ik hem dagelijks te kammen en begon ik te merken dat hij witter en witter werd.
Toen ik nadien een berichtje kreeg van een vrijwilliger of Ritchie met Dash gewassen was, wist ik dat er duidelijk verbetering zichtbaar was! 😂
Het kittenseizoen is gestart en dat zullen we geweten hebben, met onze eerste mama’tjes Fiona en Mia, deze 2 prachtige katjes kregen (bij elkaar geteld) maar liefst 9 kittens!
Helaas zagen we bij Fiona dat één kitten het niet gehaald had. Vermoedelijk werd het doodgeboren.
Zo zie je maar hoe hard de realiteit kan zijn en dat niet alles is wat het lijkt…