Wie ben je?
Ik ben Petra. Naast mijn toch wel drukke job als verpleegkundige ga ik in het asiel met de honden wandelen. Dat ik graag sport en een redelijke conditie heb is hierbij zeker een pluspunt!
Waarom wou je vrijwilliger worden?
Ik heb altijd al iets voor dieren willen doen. Wandelen met de honden uit het asiel bleek een goede keuze te zijn. Het enthousiasme waarmee ik begroet word en al die kwispelende staarten, daar doe ik het voor.
Wat doe je zoal als vrijwilliger in het dierenasiel?
Ik probeer een tweetal keer per week te komen wandelen. Op die manier kan ik een band opbouwen met een aantal van hen. Dan weet ik waar ik op moet letten bij sommige ‘speciale’ karakters en vermijd ik negatieve ervaringen. Er zijn ook honden die simpelweg wat actie op de speelweide nodig hebben. Daar help ik ook maar al te graag mee.
Verder probeer ik de nodige aandacht te geven aan de oudjes in het asiel. Bijna een heel leven bij je baasje gelukkig doorgebracht en toch door omstandigheden nog uit je vertrouwde omgeving worden gehaald… Het raakt me telkens weer.
Welk dier dat je in het asiel hebt leren kennen heeft een bijzonder plaatsje in je hart?
Ik vind het moelijk om er eentje uit te kiezen. Zo was er Pacha: een supertoffe hond, een stoere knuffelaar, maar met een klein hartje. Maar dan is er ook Milo die er steeds voor zorgt dat een wandeling nooit saai is. ‘Nee Milo, geen eenden vangen.’ ‘Laat die vuilzak met rust.’ Een pracht van een hond waar ik in het begin heel onzeker over was, maar die nu zeker een plaatsje in mijn hart heeft. Ik hou wel van een uitdaging en stap voor stap het vertrouwen winnen van een hond. Ondertussen zijn we dan ook dikke maatjes geworden
